17 Aralık 2014 Çarşamba

Biberon krizi !!!!

 Helppp helppp !!! Gece 2 den beri uyur uyanık vaziyette sabahı ettik..Bakıcı depresyonumuZ yetmezmiş gibi nur topu gibi yeni bir derdimiz var..#lalprenses biberondan süt içmeye bayılıyor.Hatta biz artık fazla süt zararlı diye sütü sulandırıyoruz.Özellikle gece uykuya dalarken tiryakisi oldupu bu süt olayı ,gece çiş olayını çözemememize sebep oldu.Uykusu çok ağır olduğu için asla çişi gelince uyanmıyor.2 saatte bir çişe götürüncede uykusu kaçıyor hiç uyumuyor.Bu yüzden geceleri hala bez takmaya devam ettik.Dün okulda öğretmenine bu konudan bahsettim.Onlarda biraz sohbet etmişler.Sen artık büyüdün sütü bardaktan içmelisin ,bezi de bırakmalısın vs.Dün okuldan aldığımda çok mutluydu.Hemen eve gidelim annecim biberonla,bezimi çöpe atma töreni yapalım ben abla oldum dedi.Ben de kendini hazır hissetmiyorsan yapma annecim mutsuz olmanı istemem dedim.Ama kendisi çok ısrar etti ve eve gelir gelmez alkışlarla bez ve biberonu attık.İlk bi kaç saat babasına gururla töreni anlattı..Ya sonraa !!! Ah bizim bu ya sonralar :)) Gece çok zor uyuttum.2 kere tuvalate kaldırdım.2. Sinde uyandı ve biberon diye 1.5 saat ağladı.Tam uyuttum 10 dakika sonra geldi aramıza yattı.Allahtan bugün pedagog randevumuz var..Ne yapacağımı şaşırdım.Zaten hasta ,huysuz.Babamızda bana kızıyor sen yüz veriyosun diye :((( Ama ben zor günler geçirdiği bu günlerde fazla üstüne gitmek istemiyorum o kadar.

          Günler giderek daha da zorlaşacak gibi !!

                                        Sevgilerimle Müzisyenanne

7 Aralık 2014 Pazar

Anne ve Babamın 35.Evlilik Yıldönümü

7-12-1979 35. Evlilik Yıldönümü .Konservatuvara girdiğim ilk gün kayıtta anneme bir soru sormuşlardı.Soru aynen şu .." Kızınız annesiyle mi yaşıyor babasıyla mı ??? " O gün bana çok garip gelen bu soru zamanla nerdeyse sınıf arkadaşlarımın çoğunun anne ve babasının ayrı olduğunu öğrenmemle gayet normal gelmeye başladı.Hatta onların daha özgür hayat yaşadıklarını düşünüp bikaç kere anneme keşke sizde boşansanız bile demişim.Arada sırada da istediğim şeyler olmayınca benim için ne yaptınız, bana mı sordunuz da beni doğurdunuz tarzı ergen triplerime karşılık, cevap annemden hep şöyle geldi."Biz sana mutlu bir yuva,huzur verdik.Hiç kavga etmeyen anne,baba olduk" Bana bu açıklama da çok komik gelir,bana ne ya kavga etseydiniz ne olurdu derdim kendi kendime " Şimdi arkadaşlarımızın çoğu evlendiği hızla boşanıyor.Bir çoğu çocuk sahibi bile değil.Annemin dedikleri şimdi hayatımda anlam kazanır oldu.Hatta klasik "anne olunca anlarsın " lafını bile anlıyorum sanki :))) Annemlerde zor yaşam şartlarından geçmişler.Hatta hiç unutmadığı bir olay var.Muz çok pahalı diye sadece bana yedirmek için alırmış.Bigün manav ona muzun yeşillerinden verince annem daha olmuşundan verirmisin bebek yiyecek demiş.Manav da anneme alacağın bikaç muz onu da beğenmiyosun diye azarlamış :((( Bizimkilerin hikayesi tam türk filmi.Annem fabrikatör kızı,babam İstanbul'da gündüz taksi şöfölüğü yapıp gece okuyarak mezun olmuş bir makine mühendisi.Onların ki tam aşk hikayesi.Annem tüm imkanlarını baba evinde bırakıp evlenmiş.Sıfırdan kurmuşlar hayatı.Yanlış anlamayın aileleri onaylamış evliliği ama babam gururundan annemin imkanlarını değil kendi imkanlarıyla yuvasını kurmak istemiş.Babam bizi çok mutlu etti ve tabiki annemide.Hep çalıştı hala çalışıyor.Her akşam evine döndü bizi öptü.Evimiz hep yemek koktu aynı anda sofraya oturuldu.Her istedğimizi fazla fazla aldı.Kardeşim bana göre daha uslu bir evlat oldu :)) Ben biraz çektirdim ama beni de sevdiler.Koskoca 35 yıla ne anılar,ne üzüntüler ne mutluluklar sığdı.Şimdi 2 torunlu bu gençler evlilik yıldönümlerini kutlamak için taksim civarlarında geziyorlar.Nice mutlu 35 Yıllara canım ailem.Allah sizi başımdan eksik etmesin...