Ev Hanımı Olmak İsterdim

Herkese yağmurlu bir İstanbul sabahından günaydın..Size son zamanlarda içime dert olan bir konu hakkında dert yanacağım.Ev Hanımı olmak ... Annem Kadiköy Anadolu Lisesi Mezunu.Lise sonda nişanlanmış,üniversiteyi İzmir'de ingilizce öğretmenliğini kazanmış ancak babam İzmir'e gidersen ayrılırız demiş ve annem aşkı seçmiş.21 yaşında anne olmuş.Okuldan eve döndüğümüzde bizi her daim güler yüzü ile karşılardı.Ev kurabiye,kek kokardı.Saat 17.30 a doğru annemi tatlı bir telaş sarar hemen üstüne başına çeki düzen verir babamı öpücüklerle karşılardı.Şimdi yeni yeni ne kadar güzel bir manzara olduğunu anladığım o manzara bana çok batardı.Arkadaşlarımın annelerinin çalışmasını kıskanır,annemin ev hanımı olmasına kızardım.Son zamanlarda kızımın anne hasreti çektiğini farkediyorum.Ve şu anda ev hanımlarını , çocuklarına yemekler yapıp,gündüz arkadaşlarıyla kahvaltıya çıkıp,akşam kocasını kapıda karşılayan herkesi çok kıskanıyorum..Çocukta yaparım kariyerde sloganına uyum sağladım evet ama çocuğuma sürekli yetemiyor sendromum var hadi hayırlısı..Yüzlerce çocuğu mutlu eden sevgisini kazanan biri olarak umarım kızımıda mutlu edebiliyorumdur.Sevgilerimle #muzisyenanne #blog#blogger#bloggeranneler #iganneleri #igannesi #internetanneleri #uykusuzanneler #anneçocuk#annekız#lalprenses

24 Kasım Öğretmenler Günü Hatırası

#blog Yıl 1984 3 yaşındaydım çocuk yuvası ile tanıştığımda.Henüz ben bebekken eve yeni bir bebek gelmiş adına kardeş denmişti :))) Annem bebekle ilgilenmek zorunda kalacak  fazla dışarı çıkamayacak  olduğu için beni okula yazdırmışlardı.Amaçları orada eğlenip hemde verimli vakit geçirmemdi.Ama tam tersi oldu ben kardeşim gelince evden atılmış hissetmiştim.Bu yüzden yuva da uyum sürecim hiç iyi geçmemişti.Mesela sanatsal faliyetlere yeteneğim olduğunu düşünen öğretmenim beni pamuk prenses yedi cüceler piyesinde başrole layık görmüştü.Pamuk prenses rolüne alışmış tam yuvaya ısınmışken,uyku saatinde ranzanın üst katında yatan arkadaşımı yalnışlıkla düşürünce öğretmen bana ceza olarak rolümü başkasına vermiş,beni de masalda ki kötü cadı yapmıştı :((((  Yuhh dediniz di mi duydum :))) Ben çocukluğumdan beri uyumayı sevmem.Uyumayan çocukları öğretmen bi sınıfa toplar masaya kafamızı dayar yarım saat öyle tutardı.Adınada  dinlenme saati derlerdi.Gel zaman git zaman annem sonunda beni yuvadan aldı.Geceleri kabuslar görüp çığlık çığlığa ağlayarak uyanır olmuştum.Yuvadan alırken de oranın müdüresi kızınız kendisini prenses sanıyor ileride işiniz çok zor demiş..:))) Yuvayı beceremeyen ben 5 yaşında ilkokula başladım:))) Nasıl mı ??  Öğretmen olan karşı komşumuzla öğretmeni olduğu 5. Sınıflara 5 yaşında misafir öğrenci olarak  :)) Yani küçüklükten beri normal giden şeyler pek tarzım değil..Yıllarca yuvalarda müzik dersi verdim çocukken bana bu kadar kötü anı bırakan yuva kadar kötüsünü hiç görmedim.İlk okula gerçekten kayıt olduğumda manyak öğretmene düştüm dayak yedim,konservatuvarda piyano hocasından dayak yedim..Ben Hayatımda 3 Öğretmene teşekkür ederim.1.Cumhur Bakışkan Mimar Sinan 'da solfej öğretmenimdi hayatımın yönünü değiştirdi bama hep güvendi.2.Şükriye Doğruyol piyano öğretmenim ..Konservatuvar da dayak yediğim piyano hocamı değiştirip oldukça yetersiz bir piyano hocasına verilince ek derslerle sınavı geçmek zorunda kaldım.Şükriye hocam gerek beni evinde yatırdı,gerek benimle okula gelip konçertoma eşlik etti.O olmasaydı asla mezun olamazdım.3.Sevinç Özlem Demir Benim ilk patronum.Bana öğretmenliği öğretti hep güvendi.hepinize teşekkürler :) 

Aşure Ayı

Saat 19.00 da başlayan aşure yapımı 01.00 itibari ile son bulmuş bulunuyor.Ne emek var şu aşurede.Her yıl malzemelerini ben alıyorum , annem gelip pişiriyor ortak sevaba girmiş oluyoruz.Ama yapması malzeme almaktan daha zor bu yüzden Allah annemden rağZı olsun.Yanlız şunu belirtmek isterim komşuluk ölmüş arkadaş ya da mahallece tembeliz :) Bir tane bile aşure gelmedi kardeşim.Bu yüzden koca bir kazanla pişirdik  yarın tüm mahalleye dağıtacağız.eskiden cam kaseyle dağıtırdık.Ben evin büyüğü olunca hep bana düşerdi.Aşure dağıtmaktan zor olan şey ,aşure vediğin kadına annem kaseyi istiyor demekti :))) Bazısı verirdi hemen,bazısı bende aşure yapıcam koyar getiririm der üstüne yatardı kasenin :) Şimdi kullan atlar çıktıda kurtulduk kaseyi kurtaracağız stresinden :)) Hatta bir kere bizim kaseyi geri vermeyen bi komşuya oturmaya gittiğimizde baya baya bizim kaseyle biZe servis yaptı :) Ama suç bizde ataydık çantaya :))) Şaka bir yana Allah herkesin evine bolluk,bereket versin inşallah.Şu aşurenin içindeki her buğday tanesi kadar öğrencim olsa mesela :)))) Hadi ben yatar sevgilerimle millet :) #muzisyenanne #iyigeceler#aşure#bereket#dua#anneeli#igannesi #internetanneleri #uykusuzanneler #igkids 

Bir Anahtarlık Deyip Geçme..Ne Hayaller Var Onun Pesinde :)

#blog Yıl 2009..Aylardan Temmuz.Kardesim dedigim kiz arkadaslarimdan hayatımın kazıgını yemisim..Buna ragmen bir muzik okulu acmaya calisiyoruz.Kocam bir yandan benim depresyonumla bogusurken, bir yandan mimarla savas veriyor ,ayrica okulu acmak icin cektigimiz krediyi odemek icin bir sirkette calisiyor.Ben mi ?? Ben surekli arkadaslarim bana niye bunu yapti diye agliyorum salak salak..Bir yandan da okulu hic acamayacagız diye umutsuz bir ruh halindeyim.Ee kolay degil bir kömürlügü okula cevirmeye karar vermisiz..Ustelik Yamaha gibi bir dev markanin Avrupa Yakasinda ki franchise okulu olmaya hak kazanmisim sadece 5 ay vakit vermisler acabilmemiz icin.(Size bu hafta okulu kurma hikayemi yazacagım zaten.)Okulu acmaya karar vermeden bikac ay oncede  yemekteyiz yarismasinda yaristim.Orada beni izleyip cok seven bir bayan arkadas ve esiyle arkadas olduk ailece ve hem onlari görmeye hem de haftasonu gezmesine İzmit'e gittik.İste orada cikti bu anahtarlik karsima.Hic dusunmeden satın aldim ,arkasina okulun ismini yazdirdik.Aylarca ucunda anahtar olmadan cebimde tasidim.Elbet bigun insaat bitecek bu okul açılcaktı.Okul acildiktan bikac ay sonra anahtarligim kopmustu ama hic atmaya kıyamadım.Hatta gecen sene okulun ismini degistirip kendi kanatlarımızla ucmaya devam etmeye karar verdiysekte Yamaha Class ilk bebegim.Bir anahtarlık hikayemde arabam icin var.Onun hikayesi daha vahim istedigim arabayi alip o anahtarı takmak icin tam 3 yıl anahtarligi öpüp kokladım ..Kizimin ilk resim defterinin ilk sayfasina bile arabayi cizip plaka koymusum :)) Arabayi teslim almaya gittigim anda gözyasları icinde taktim o anahtarligi.Gerci o da 1 hafta icinde koptu hatta tuzla buz oldu..tasli bir nazar boncuguydu ,nazar cikmis oldu..Benim hala çok hayalim var..Evet yoluma çok taş koyan oluyor.Olsun be canınız saolsun.Hani bizim okulu su basıyor ,bazı aksilikler pesimi bırakmıyor,ensemde kotuluk yapmaya calisan bir suru adamnın gölgesi var ya !!! Korkmuyorum hicbirinizden.Benim daha ucuna hayallerimi takmayi bekledigim cok anahtarlıgım var.Simdi olmasa da elbet birgün.Okulum gibi, arabam gibi basaracagim.Siz beni takibe devam edin.Sevgilerimle #muzisyenanne#blogger