Müzisyenanne İlkokul Günlüğü :)

      Değerli anneler ve takipçiler belkide benimle birlikte 2 kişinin daha takip ettiği bloğumun yeni yazısı ibretlik ilkokul 5. sınıf :))) Konservatuvara doğru giden bu yolda ailemin sabrı ve allahım biz ne yaptıkta bize böyle evlat verdin dedirtmeye başladığım birkaç anı :)
  
Yıl 1991 Kazım Tunç İlköğretim 5. sınıftayım ilkokula 1 sene erken başladığım için erken mezun oluyorum.Annemler dişlerinden tırnaklarından arttırarark o dönemin en dünlü dershanesi FKM Kadiköy şubesine (Fıstık kızlar merkezi derdik biz arkadaşlar arasında )beni yazdırmışlar.Maltepeden haftada iki gün servisle gidip geliyorum.İlkokul 5. sınıfın ilk yarısı öğretmenden yediğim dayaklar sebebi ile öğretmen değiştirmek zorunda kalıyorum.Şimdi içinizden bu kadın bundan bu kadar çatlak dediğinizi duyar gibiyim ama korkmayın kafama darbe almadım :)

  Bende az değilim  kabul ediyorum tabi ama benim öğretmenimde deliydi düşünün benim gibi ömrü boyunca balık etli olan çocuğun beslenme notuna orta yazacak kadar şuursuz :) Davranış notuma da iyi vermiş..Annem şoka girdi tabi ilkokulu bitirmeme ,anadolu lisesi sınavlarına girmeme yarım dönem kalmış kızın karnesi yerlerde :))))  Ha bu arada matematik,sosyal bilgiler gibi notlarımda zaten pekiyi gören olmadığı için oraya yazılan orta ve iyiler pek kimsenin dikkatini çekmedi allahtan..Öğretmenden dayak yediğimi annemlere hiç anlatamamıştım çünkü dövdükten sonra eve gidip ailemize söylersek iki katı döverim diye hep tehdit alırdık.Haa bu arada aşağıda ilkokula ait bir resim ekledim.Kolumdaki kitap kolu kolluğu sanmayınki kitaplara çok meraklıydım :))) Hiçbir göreve seçilemeyince ilkokulda en angarya kol olan kitaplık koluna adaylığımı koydum kütüphane silip durduyordum :))

      Bizim öğretmen dedim ya şuursuz diye öğretmenler gününde alınan hediyeleri kafamıza fırlatır tek tek alıp gelmeyin toplanın adm gibi bişey alın falanca şubenin öğretmenine bulaşık makinesi almışlar dediği oldu düşünün.Zira o yıllarda bulaşık makinesi her evde yok önemli bişey yani.

 Davranış notlarımdaki  düşüş sebebini merak eden anneme açıklama olarak kızınız beslenme saatine muz getirmiş alan var almayan var bu yüzden beslenme notuna orta verdim demişti.:) Davranış notuma iyi vermesine gelince bakın size kim haklı kim haksız anlatayım karar verin.

     Hatırlarmısınız eskiden ilk okullarda siyah önlük beyaz yaka ve sıralarda mavi beyaz kareli önlükler vardı.En azından benim okulum devlet okulu olduğu için bizde vardı ve her hafta sıranın sol başında oturan örtüyü evine götürür ,yıkatır pazartesi getirirdi.Sol baş deyip geçmeyin biz 3 er kişi bir masada otururduk ve sağ elinle yazı yazdığın için sol elinin boşta kalması istediğin gibi sıraya koyabilme özgürlüğü çok mühim bişeydi :)))  Gel gelelim ben salağı her cuma arkadaşlarım tarafından hep sol başa oturtuluyodum Ahu cum gel bugün hakkımı sana vereyim rahat otur diye :))) Başlarda aa ne iyi kızlar dediğim bu durum 2 hafta üst üste örtü bana patlayınca anneminde dikkatini çekmiş olacakki siz bu örtüyü sırayla yıkamıyor musunuz dedi ?? 3. hafta sırasnın ortasında oturmama rağmen cuma zil çalmasıyla birlikte benim sıradakiler tüydü hiç unutmam isimlerini Sevinmç ve Dilek.Dilek esmer zayıf minyon kara kuru bişeydi.Ama örtü sırası ondaydı.Arkasından seslendim duymamazlıktan geldi.Bende ne akla hizmetse peşinden gidip takip ettim :=)))Annesi mahalle arasında yoğurt peynir satıyordu.Kızın dükkana girmesi ile bende pesinden daldım.Hanım hanım benim annemi salak mı sandınız 3 haftadır bu örtüyü biz yıkıyoruz sıra sizde deyip kadının kafasına örtüyü attığım gibi eve koştum :) Annem niye geç kaldığımı kesin sormuştur çünkü okulu gören bir mesafedeydi evimiz ama verdiğim cevabı hatırlamıyorum.Neyse o dönEm tabiki cep telefonu yok hatta her evde telefon hattı bile olmadığından anneme seri bi sekilde şikayet eden olmadı.Pazartesi Dilek'in annesi gelmiş tabiki beni şikayet etmiş.Bizim çözüm ortağı öğretmenimizde annemi çağırıp konuşmak veya benim derdimi dinlemek yerine attı tabi sınıf ortasında meydan dayağını.Aslında beni kızın evini basmaya gidene kadar bikaç kere derdimi anlatmaya çalıştığımda dinleseydi çok haklı olduğumu anlayacaktı.Ama maalesef sınıfta bazı anneler öğretmene yalakalıkta çığır açtığı ve 7-24 hediyeye boğduklarından pek dinleyenim olmuyordu.

Bizim öğretmen banada annemede uyuz olurdu.Geçen yazımda bahsetmiştim ya annem sonuçta zengin bir ailenin kızıymış ve evlenirken dedem onu altında arabasıyla gelin vermiş.Çok güzel,bakımlı,güzel giyimli ve kocası aşık mutlu bir kadın olduğunuda var sayarsak linç etmediklerine şükür etmeliyiz :) Diyeceğim o ki ailecek yalakalığı hiç sevmeyiz yapamayızda bu yüzden bizim öğretmende yalaka tarafı haklı bulup davranış notumu pekiyi yerine iyiye cevirdi. :)))))

     Annem bana olanları dinleyince hiç kızmadı hatta beni dinlemediği için çocuklar arası adaleti sağlamadığı için öğretmene kızdı.Baktım annem öğretmene iyice uyuz oldu fırsat bu fırsat bide yediğim dayakları anlatınca kadın hayatının şokunu yaşadı :)Ve anında öğretmen değişikliği için müdüre dilekçe verildi.Aslında yazdığım kadar kolay oldu sayılmaz öğretmen değişikliği.Eski öğretmenim dünyanın olayını çıkardı folklör ekibinden beni attırmaya çalıştı vs vs .. Ama yarım dönEm bile olsa okuduğum yeni öğretmenin şevkati hala yüzümü gülümsetir.Davranış notlarım düzeldiği gibi matematik ve diğer derslerimin çoğu neredeyse pekiyi oldu.Bir öğrencinin hayatında ne kadar önemliymiş öğretmen onu anlamış olduk.

    Neyse olaylı bir ilkokul 5. sınıf dönemini geride bırakırken ortaya çıkan konservatuvar sınavına girme fikri hayatımı değiştirdi.Zaten ders çalışmakla ilgim olmayan ben sandım ki eğlenceli hiç ders olmayan bir okul buldum.Bu yüzden kazara olurda Anadolu lisesi sınavını kazanırım da konservatuvara göndermezler diye sınava girip zeka açsın diye verilen şekerleri yiyip,üstüne okunmuş suyumu için o piti piti tekerelmeleri ile kafama esen soruları cevaplayıp sınavdan çıktım :)))) Tabi dışarıda kahraman gibi karşılandım çünkü sınavdan ilk çıkan öğrenci olarak herkes üstüme çullandı  :) Vay efendim sorular nasılmış,nasıl yetiştirmişim,boşum varmıymış :))) Diyemedim tabi sorular değil ama şekerler bitti ondan çıktım diye ..

       Hatırlarsanız en başta belirtmiştim İstanbul 'da o dönem en meşhur dershane olan FKM ye gidiyordum ,haftada bir günde eve ilkokul öğretmeni komşumuz Bakiye teyze özel ders vermeye geliyordu.Hatta sınavdan sonra Bakiye teyze soruları çözmek için yine derse geldi birlikte soruları çözdük.Çok sevindiler çünkü evde soruları çözerken ortalama puanı olan bir anadolu lisesini kazanabilecek kadar soruyu doğru cevaplıyabildim.Ama tabiki sınavda soruları boş bıraktığımdan kimsenin haberi yoktu :))) Derken konservatuvar yetenek sınavları başladı.Önce Kadiköy deki İstanbul ünv.Devlet Konservatuvarı sınavına girdim.3.basamaga kadar gelip son seçmelerde elendim.Sonra Mimar Sinan sınavlarına girdim orda da son basamakta elenince gururuma yediremedim ağladımda ağladım.Benim melek ailemde benim müziğe büyük bir tutkuyla bağlı olduğumu düşünüp çok üzülmüşler.O sırada okuldan bir hocanın bizi aramasıyla hayatım değişti.Hoca beni çok sevdiğini ve yetenekli bulduğunu bir sonraki senenin sınavlarına hiç para almadan beni çalıştıracağını seviye sınavıyla orta 2 den devam edebileceğimi söyledi.Hemen başladık çalışmaya ve bakın neler oldu neler .

  Özellikle çocuklarını ufak yaşta bu eğitimi aldırmak isteyen aileler için kılavuz ve hayat dersi olabilecek  konservatuvar günlüğü yazım çok yakında... Sevgilerimle.

 Ahu Kahraman Yıldırım
     @muzisyenanne
www.etilermüzikokulu.com


     
                      Tipimden fırlamalık akıyor zaten arkadaş hiç adam olacak çocuk tibi yok :)
       

Muzisyenanne Doğarken :)

  
         Herkese aylar sonra merhaba...

Ekim ayından beri hiç yazı yazmamışım.Aslında blog yazamayı bir ara sadece laf koyma sanatına çevirmiştim.Çok şükür büyüdüm.Ve müzisyenanne ismi ile sosyal medya ve blogger dünyasından birçok arkadaş edindim.Onlardan aldığım tavsiyeler ve ısrarlarla tekrar blog yazamaya başlıyorum.

   Ancak şimdiden söyliyim davetli olduğum lansmanları tabiki yazacağım ama genelde hep komik ve günlük tarzında olacak  yazılarım.Çünkü yeterince sizi bilgilendirecek yazılar yazan blogger olduğuna inanıyorum :) Beni rahatlamak için takip edebilirsiniz.Güldürme garantisi veririm.



     Denizli 'li  Yılmaz & İsmet Kahraman 'nın 1979 kurulan mutlu yuvasının ilk meyvesi olarak 12-05-1981 yılında dünyaya gelmişim.Makine Mühendisi babam henüz askerken annemle evlendikleri için astsubay olan babama eşlik etmek için annemde Gaziantep'e asker eşi olarak  gelin gitmiş :) Annem bana Gaziantep'te hamile kalmış.Yani kütüğüm Denizli ama temelim Gaziantep doğumum İstanbul :) Tam ortaya karışık ..
          
    
Benim babam çocukluğundan beri çok yaramaz ama çok yaratıcı ve çalışkanmış.Hatta şu anda Türkiye'ni en zenginlerinden olan Ahmet Zorlu ile aynı ilkokulda okumuşlar :))) Babam okumayı seçmiş Ahmet bey ticareti.Denizli Babadağ 'da o dönemlerde ortaokul ,lise olmadığı için babam daha ufacık yaşında Merkez de bir ailenin yanına yerleştirilmiş ve orada okumuş.Hatta yanında kaldığı aile sürekli bakla pişirdiği için hala baklayla arası pek yoktur.Gel gelelim yıllar geçmiş babam mezun olmuş İstanbul'da Diş Fakültesini kazanmış.Tesadüfe bakınki babamın babası yıllarca dişçi yanında asistan olarak çalıştığından dedeme de hep dişçi Hilmi derlerdi ancak dedem yinede babamın kazandığı bölüme sevinmemiş.Çünkü maalesef dışarıya bonkör olan dedem çocuklarına çok daha acımasızmış.Babamın yıllarca yalvarmasına rağmen ona hiç bisiklet almamış.Hatta yaramazlık yapıp düşüp eve geldiğinde birde üstüne dedemden dayak yermiş.Bundandır sebep benim ve kardeşimin her boy bisikleti var ve babam sonsuz sabrı ile her hatamızda bizi sevgisi ile dövdü.Haa gerçi kardeşimin pek hata yaptığı görülmemiştir.Ben ikimiz adınada hayatı zindan ettim babama :))

    Neyse babamın kazandığı dişçilik fakültesinin harçları çok yüksek olunca dedem onun o bölümde okumasına izin vermemiş babamda başka bir tercihi olan Yıldız Teknik Ünv.Makine Mühendisliği 2.öğretime kayıt olmuş.2. öğretim çünkü gündüzleri taksi de çalışıp eğitim masraflarını çıkarmış.Yani benim babam soyadı gibi tam bir kahraman.

     Annemle babam ailelerin bir araya geldiği bir yemekte tanışıp aşık olmuşlar.Taksim Maksim 'de yapılan nişanlarında o dönemin en ünlü şarkıcısı Erol Büyükburç sahne almış.Kadere bakın yıllar sonra büyüyen piyanist olan kızları nişanlarında sahne alan sanatçının piyanisti oldu :)

        
     Benim annem Kadiköy Moda 'da oturan  çok varlıklı bir fabrikatör babanın kızı olarak babamla evlenmiş.Babam o zaman yeni mezun Alarko 'da çalışan 26 yaşında  makine mühendisiymiş.Annem Kadiköy Anadolu Lisesi son sınıftayken nişanlanmışlar.Annem Ege Ünv.İngilizce Öğretmenliği Bölümünü kazanmış ama aşk ağır basmış ve 20 yaşında evlenmiş.Zaman zaman ünv.mezunu çalışan kariyer yapan anneleri görünce anneme kızardım o da okusaymış keşke bir mesleği olsaymış derdim.Üniversiteyi bitirip evlenseymiş diye sorarasanız eğer ,ona da babam izin vermemiş ayrılırız demiş.Ama babama bakınca benim babam kadar harika mükemmel insan bi daha karşısına çıkarmıydı bilemiyorum.

        Babam çok gururludur adam gibi adam dediğimiz türden.Annemi baba evinden almış ve o günden sonra yaşadığı rahat hayatı ona eksik hissettirmemek için gece gündüz çalışmış.Tabiki başlarda zor olmuş.Annem Gaziantep'te sular kesilince balkondaki karları eritip su yapmış ,100 gram kıyma ile 4 çeşit yemek yapmış.Hatta ben doğduğumda manavdan muz almaya gitmiş manavda anneme muzun yeşillerinden vermiş.Annem de bebeğe yediricem biraz daha olgununu verirmisiniz deyince adam alacağın 2 muz onuda seçiyosun diye çıkışmış.Baba evinde kilolarca muz gören bir insanın çocuğu için bir muz alırken yediği bu sözlerin en büyük tesellisi aşkları olmuş.İşte eski zaman aşkları.Parasızlık onların aşkına hiç etki etmemiş.

        Derken ben yola çıkmışım :) O sırada babamın askerliği bitmiş ve İstanbul'a yerleşmişler.Maltepe'de bütçelerinin yettiği bir ev tutmuşlar.Annem o evi temizleyip ampul takıp ışığını yaktıkları günü hiç unutmuyor.Ben o evde dünyaya gelmişim.Annem rahat doğum yapsın diye Özel Dragos Kliniği seçilmiş.Epudurel o zaman yeni yeni uygulanmaya başlamış ve çok pahalıymış.Ama babam anneme kıyamamış ve onun parasını çıkarmak için Denizli'den getirttiği havlu çarşafları haftasonu pazarlara giderek satmaya başlamış.

      Benim doğumumda 3 yıl sonra kız kardeşim Işıl 'ında ailemize katılması ile 4 kişilk bir aile olmuşuz.Biz evimiz kiraydı ve kendi evimize taşınana kadar bizim ne oda takımımız ne de bir odamız oldu.Kız kardeşimde ben de Maltepe Kazım Tunç İlköğretim Okulunu bitirdik.Ben ilkokulu bitirirken babamın terfi etti ve pazarlama müdürü oldu.Birikimleri ve borçla harçla Maltepe Sahil Yalı Mahallesinde ev aldık.Henüz o yıllarda Maltepe sahili daha doldurulmamıştı ve neredeyse denize sıfır bir eve taşınmıştık :) Ben okulda folklör oynuyordum.Birde Maltepe İlçe korosundaydım.Benim kuzenlerimde Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı keman ve piyano bölümünde okuyordu.Annemlere müziğe ilgisi varsa yetenek sınavlarında şansımı denememi söylemişler.Mimar Sinan 'dan sınav kaydı için içeri ilk girdiğim günü hiç unutamam.Bahçede  gitar çalanlar,tuvalette şancılar.Bahçede Müşvik Kenter elma soyar ,tiyatrocular dizinin dibinde ezber yapar.mayosu,tütüsü ile kantine su almaya koşan balerinler.Yabancı filmlerden çıkmış bir rüya okul sanki.O gün kafaya koydum bende girmeliydim.Ama itiraf ediyorum ben o günkü manzara ömür boyu sürecek şen sazın bülbülleri gibi o okulda herkes eğlenip şarkı söyleyecek sandım :))))

        İşte buraya kadar benim doğma büyüme sürecimin kısa bir özeti.Bir sonraki yazımda konservatuvar maceramı yazacağım .Bir müzisyenanne kolay yetişmiyor.Çok iç açıcı bir okul hayatım olmadı şimdiden uyarayım her yıl en az 2 bütünleme ile biten okul hayatı yazım yakında sizlerle :)))

       Sevgilerimle
 Ahu Kahraman Yıldırım
     @muzisyenanne